Prawniczki dla kobiet
  • Strona główna
  • O nas
  • Kontakt
  • Blog
    • Prawo cywilne
    • Działalność gospodarcza
    • Prawo podatkowe
    • Prawo autorskie
    • E-Commerce
    • Biznes
  • Kancelaria
  • Polityka prywatności
Prawniczki dla kobiet
  • Strona główna
  • O nas
  • Kontakt
  • Blog
    • Prawo cywilne
    • Działalność gospodarcza
    • Prawo podatkowe
    • Prawo autorskie
    • E-Commerce
    • Biznes
  • Kancelaria
  • Polityka prywatności
Kategorie:

Działalność gospodarcza

Działalność gospodarczaPodatkiPrawo

Prawnik, radca prawny, adwokat, księgowy, doradca podatkowy… do kogo udać się po pomoc w sprawie podatkowej?

Przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko 8 lutego, 2021
Napisane przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko

W tym wpisie ponownie wracamy do tematów podatkowych. W poprzednim artykule, dostępnym tutaj, poruszyłam temat różnych form opodatkowania i która z tych form będzie odpowiednia na start. 

Dziś poruszymy temat nieco głębiej – do kogo udać się ze sprawą związaną z podatkami? Czym się różnią poszczególne zawody, które zwykle kojarzone są z pomocą w sprawach podatkowych? Odpowiedź znajdziesz poniżej.

Dla wielu osób bywa mylące kim jest prawnik, radca prawny, adwokat, doradca podatkowy. Wiele osób również błędnie uważa, iż “mecenas” jest tytułem zawodowy.

Prawnik, radca prawny, adwokat…

Często słyszy się, że ktoś potrzebuje pomocy “prawnika”,  nie zdając sobie sprawy, czym właściwie różni się prawnik od radcy prawnego i adwokata. Postaram się w krótki i zrozumiały sposób przedstawić, czym charakteryzuje się każdy z tych zawodów.

Prawnikiem jest po prostu każda osoba, która ukończyła studia prawnicze i uzyskała tytuł magistra. Dopiero po ukończeniu studiów, można uzyskać tytuł radcy prawnego i adwokata, co nie jest wcale takie łatwe i szybkie. Co do zasady, aby zostać radcą prawnym/adwokatem należy ukończyć 5-letnie studia prawnicze, a następnie 3-letnią aplikację radcowską lub adwokacką. Po ukończeniu aplikacji kolejny krok do uzyskania tytułu to zdanie egzaminu zawodowego, który jest co roku przeprowadzany przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Ostatni etap to złożenie ślubowania i uzyskanie wpisu na listę radców prawnych lub adwokatów. „Co do zasady”, ponieważ istnieją również inne sposoby uzyskania tego tytułu zawodowego, jednak są to wyjątkowe sytuacje. 

Zarówno tytuł radcy prawnego jak i adwokata są chronione prawnie, co oznacza, że nie można się nimi dowolnie posługiwać. Uprawnienia radcy prawnego i adwokata są zasadniczo takie same. Największe różnice istnieją w formach wykonywania zawodu. Z punktu widzenia klienta, najważniejsza różnica to fakt, iż radca prawny wykonujący zawód na podstawie umowy o pracę nie może być obrońcą w sprawach karnych. Jednakże, poza tym przypadkiem, radca prawny może być obrońcą oraz pełnomocnikiem w każdej sprawie.

Co najważniejsze, radcę prawnego i adwokata obowiązuje tajemnica zawodowa – w przeciwieństwie do prawników, nie posiadających tego tytułu zawodowego. Tak więc należy zwracać szczególną uwagę czy powierzamy naszą sprawę prawnikowi, czy radcy prawnemu/adwokatowi. Zdarzają się firmy, prowadzone przez prawników nie posiadających tytułu zawodowego, którzy świadczą pomoc prawną. Nie jest to prawnie zabronione, ale należy pamiętać, iż takiego prawnika nie obowiązuje tajemnica zawodowa. Co za tym idzie, może on zeznać w sądzie o faktach, których się dowiedział udzielając pomocy prawnej. Taki prawnik nie również nie może reprezentować nas w sądzie oraz wykonywać niektórych czynności – o czym będzie mowa poniżej. 

Jeśli chodzi o wspomniany wcześniej tytuł mecenasa – jest to jedynie zwrot grzecznościowy, stosowany do radców prawnych i adwokatów, jak również aplikantów radcowskich oraz adwokackich.

Doradca podatkowy – czy jest to zawód prawniczy?

Zanim przejdziemy do porównania uprawnień poszczególnych zawodów, kilka słów o tym kim jest doradca podatkowy. Na początku rozprawmy się z najczęściej powielanym mitem, iż doradca podatkowy jest prawnikiem. Nie jest to prawdą, ponieważ doradcą podatkowym może zostać każda osoba posiadająca wykształcenie wyższe – co najmniej licencjat. Pozostałe wymogi to brak karalności oraz pozytywny wynik egzaminu państwowego na doradcę podatkowego. Po spełnieniu tych warunków można uzyskać tytuł zawodowy doradcy podatkowego. Podobnie jak radca prawny/adwokat – doradca podatkowy jest chronionym tytułem zawodowym i jest to zawód zaufania publicznego. Doradcy podatkowi posiadają również swój samorząd oraz zasady etyki. Doradcy podatkowi w swoim zawodzie muszą łączyć zarówno znajomość prawa podatkowego, jak i posiadać szeroką wiedzę z zakresu finansów.

Kto może zostać księgowym?

Zawód księgowego wbrew pozorom, budzi najmniejsze wątpliwości. Zwykle nie mamy problemu odróżnienia księgowego od innych zawodów, jak również nie sprawia problemu określenie spraw, którymi może zajmować się księgowy.

Jednakże, należy mieć na uwadze, iż nie wszystkie czynności podatkowe mogą być wykonywane przez księgowych! Poniżej zostanie szczegółowo przedstawiony zakres czynności podatkowych wykonywanych przez każdy z opisanych w niniejszym wpisie zawodów, w tym ograniczenia dotyczące księgowych.

Które czynności podatkowe może wykonywać radca prawny, adwokat, doradca podatkowy a które księgowy?

Katalog czynności podatkowych, został wskazany w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 roku o doradztwie podatkowym. Zgodnie z tym przepisem czynnościami podatkowymi są:

1) udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3) sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4) reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1;

5) wykonywanie niezależnego audytu funkcji podatkowej, o którym mowa w art. 20zo § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

W ustawie zachodzi jednak rozróżnienie, które z powyższych czynności mogą być wykonywane jedynie przez doradców podatkowych lub radców prawnych/adwokatów. Co za tym idzie:

– czynności wskazane w punkcie 1 mogą być wykonywane przez doradców podatkowych, radców prawnych i adwokatów oraz biegłych rewidentów,

– czynności wskazane w punkcie 4 mogą być wykonywane przez doradców podatkowych, radców prawnych i adwokatów,

-zaś czynności wskazane w punkcie 5 mogą być wykonywane jedynie przez doradców podatkowych.

W związku z powyższym, jedynie czynności wskazane w punkcie 2 i 3, mogą być wykonywane również przez księgowych.

W takim razie do kogo zwrócić się o pomoc w sprawie podatkowej?

Przyglądając się powyższemu, można zauważyć, że większość czynności, które mogą być wykonywane przez doradcę podatkowego, może być wykonywana również przez radcę prawnego i adwokata. Radcy prawni i adwokaci posiadają bardzo szeroką wiedzę z zakresu prawa, jak również posiadają ogólną wiedzę o podatkach i finansach. Jednakże, w praktyce, nie każdy radca prawny i adwokat będą zajmowali się sprawami podatkowymi. Prawo jest niezwykle szeroką dziedziną i dlatego też, należy szukać prawników którzy specjalizują się w określonym zakresie prawa.

Jest to taka sama sytuacja jak z lekarzami – psychiatra nie pomoże nam ze złamaną nogą, tak samo jak adwokat czy radca prawny specjalizujący się w prawie rodzinnym, nie zawsze będzie się znał równie dobrze na sprawie podatkowej. Nie oznacza to, że każdy radca prawny/adwokat jest dobry tylko w jednej dziedzinie – wiele z nich się łączy więc prawnicy zwykle zajmują się kilkoma z nich. Jeśli chodzi o ogólną poradę z zakresu prawa finansowego i podatkowego, większość radców prawnych i adwokatów, będzie potrafiła udzielić pomocy. Jednakże, w przypadku skomplikowanych spraw, najlepiej jest zwrócić się do specjalisty z zakresu prawa podatkowego – czy to radcy prawnego/adwokata czy doradcy podatkowego.

Na początku – skorzystajmy z tego co już mamy!

W przypadku gdy zdarzy się sytuacja, w której będziemy potrzebować pomocy z zakresu spraw podatkowych, najlepiej w pierwszej kolejności zastanowić się czy mamy już w swoim otoczeniu osobę do której możemy się zwrócić o pomoc?

Na początek, najlepiej najpierw zapytać swojego księgowego, ponieważ jest duża szansa, że będzie znał odpowiedź na nasze pytanie. Osoby te znają już naszą sytuację prawno-finansową, co może się okazać łatwiejsze przy udzielaniu pomocy, niż szukanie pomocy u specjalisty. Rzetelny księgowy na pewno nie podejmie się sprawy, której nie potrafi bądź zgodnie z prawem nie może podjąć.

Jeśli współpracujemy na stałe z kancelarią prawną, warto zapytać o pomoc w sprawie podatkowej. Być może również będzie to znajdowało się w zakresie umiejętności zespołu pracującego w danej w kancelarii. 

Co ważne, radca prawny/adwokat oraz doradca podatkowy z mocy prawa zobowiązani są do posiadania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. W związku z powyższym nie musimy się obawiać, iż zostaniemy narażeni na straty finansowe. 

Na dziś to wszystko! Mam nadzieję, że ten post pozwolił Ci nieco rozwiać wątpliwości!

Zapraszam również na nasz Instagram, gdzie rozwijamy tematy pojawiające się na blogu, jak również pojawiają się dodatkowe treści!

Do zobaczenia w następnym wpisie!

Photo by Christian Mackie on Unsplash

8 lutego, 2021 0 Komentarz
FacebookEmail
Działalność gospodarczaPrawo

Umowa zlecenia i umowa o dzieło – podstawowe informacje, podobieństwa oraz różnice

Przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko 11 stycznia, 2021
Napisane przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko

Umowa o dzieło i umowa zlecenia są jednymi z najczęściej zawieranych umów. Z pozoru wydają się do siebie podobne, jednak skutki każdej z nich są znacząco różne. Z tego powodu warto znać chociaż podstawowe cechy każdej z tych umów!

Pomimo wielu podobieństw, istnieją również znaczące różnice. Odpowiednie rozróżnienie tych umów, pozwoli jak najlepiej zabezpieczyć nasze prawa.

Umowa o dzieło

Zawierając umowę o dzieło, jedna ze stron zleca wykonanie oznaczonego dzieła oraz jest zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia za jego wykonanie, zaś druga strona jest zobowiązana do wykonania oznaczonego dzieła.

Podstawą tej umowy, jest osiągnięcie konkretnego rezultatu, który musi być dostrzegalny. Może to być wykonanie rzeczy materialnych, na przykład mebli na zamówienie czy ubrań, jak również rzeczy niematerialnych, takich jak wykonanie logo czy grafiki. Wykonawca jest tutaj odpowiedzialny za rezultat. Tak więc, nie wystarczy samo podjęcie działań. Dla przykładu – przy zamówieniu mebli robionych na wymiar, nie wystarczy, że wykonawca starał się je dla nas wykonać, ale ostatecznie z jakiegoś powodu się nie udało i meble nie pasują do zamówienia. Jest on zobowiązany wykonać produkt tak, aby był zgodny z przedmiotem zamówienia. Jest to pierwsza i najbardziej znacząca różnica pomiędzy umową o dzieło, a umową zlecenia. Dokładnie zostanie to jeszcze wyjaśnione poniżej.

Umowa zlecenia

W przypadku umowy zlecenia, przyjmujący zlecenie zobowiązany jest do dokonania określonej czynności prawnej dla zleceniodawcy. Może być to na przykład prowadzenie sprawy sądowej przez adwokata czy bardzo często spotykane, zlecenie wykonania określonej pracy. W tym przypadku, zleceniobiorcy nie przysługują takie same prawa oraz nie ma takich samych obowiązków jak osoba zatrudniona na umowę o pracę. Na marginesie – bardzo często mówi się, iż osoba jest „zatrudniona” na umowę zlecenie. Jest to nieprawidłowe, gdyż zatrudnienie jest typowe dla umowy o pracę, zaś umowa zlecenia jest zupełnie inną umową.

Odpowiedzialność za rezultat

Jak wskazano powyżej – w umowie o dzieło ważny jest efekt – musi być on rzeczywisty i namacalny. Zaś w przypadku umowy zlecenia, jej przedmiotem jest dokonanie określonej czynności prawnej. W praktyce oznacza to, że w przypadku umowy o dzieło wykonawca odpowiada za jej rezultat, zaś w umowie zlecenia brak jest tej odpowiedzialności. Wynika to z faktu, iż w przypadku umowy zlecenia, nie powstaje żaden gotowy „produkt”. Na przykład, w przypadku zlecenia prowadzenia sprawy przed sądem adwokatowi – nie jest on w stanie zagwarantować, iż sprawa zostanie wygrana. Składa się na to wiele okoliczności, jednak nie ma możliwości, aby przewidzieć jaki będzie efekt. Dla zobrazowania, można również wspomnieć o zleceniu napisania wniosku o dofinansowanie – nawet jeśli będzie on przygotowany zgodnie z prawem i wymaganiami, nie można zagwarantować, iż dofinansowanie zostanie przyznane, z uwagi na czynniki, które są niezależne od wykonującego zlecenie.

Fakt, iż w umowie zlecenia nie ma jako takiej odpowiedzialności za rezultat, nie znaczy, że zleceniodawca może się nie starać. Jest on zobowiązany do wykonywania umowy z należytą starannością i dokonać wszelkich czynności, które są możliwe, aby prawidłowo wykonać umowę. W przypadku błędnego wykonania umowy, zleceniobiorca odpowiada na ogólnych warunkach za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy.

Wadliwe wykonanie dzieła

Wiemy już, że w przypadku umowy o dzieło, wykonawca odpowiada za jej rezultat. W związku z tym, w przypadku, gdy wykonawca wykonuje dzieło w sposób wadliwy, zamawiający może żądać zmiany sposobu wykonania dzieła oraz wyznaczyć odpowiedni termin na dokonanie zmian. W przypadku bezskutecznego upływu terminu, wykonawca może odstąpić od umowy lub powierzyć wykonanie dzieła innej osobie. W przypadku gdy zamawiający powierzy w powyższej sytuacji wykonanie dzieła innej osobie, pierwotny wykonawca, który jest związany z umową, ponosi koszty wynikające z tej zmiany jak również to na nim spoczywa niebezpieczeństwo za błędne wykonanie umowy przez zastępcę.

W związku z tym, iż rezultatem umowy o dzieło jest wykonanie oznaczonego dzieła, zamawiającemu przysługuje rękojmia za wady wykonanego dzieła. Szczegółowo temat rękojmi oraz gwarancji zostanie omówiony w kolejnym wpisie.

W przypadku umowy zlecenia, możliwości reklamacji są znacząco ograniczone. Jak wspomniano powyżej, w przypadku umowy zlecenia, zleceniobiorca odpowiada jedynie na zasadach ogólnych za nieprawidłowe wykonanie umowy. W związku z tym, dochodzenie swoich praw w tym przypadku jest utrudnione.

Co więcej, dużo łatwiej jest ocenić wady dzieła, tj. konkretnego tworu, niż wskazać błędne wykonanie umowy zlecenia. Nie jest to umowa rezultatu, w związku z czym, trudniejsze jest udowodnienie, iż zleceniobiorca nie dochował należytej staranności. Oczywiście w skrajnych sytuacjach nie będzie to problematyczne, jednak w przypadku niewielkich niedopatrzeń ze strony zleceniobiorcy, może to sprawić trudności.

Wypowiedzenie umowy

Znaczną różnicą pomiędzy umową o dzieło, a umową zlecenia jest możliwość jej wypowiedzenia. W przypadku umowy o dzieło, wypowiedzenie jest możliwe jedynie w ściśle określonych przypadkach, na przykład wskazanym powyżej – wadliwym wykonywaniu dzieła.

Zaś w przypadku umowy zlecenia, jej wypowiedzenie jest możliwe w każdym momencie.

Podatki w przypadku umowy zlecenia i umowy o dzieło

Przy zawarciu obu z tych umów powstaje obowiązek opłacenia odpowiednich podatków i składek ZUS.

Zarówno w przypadku umowy o dzieło jak i umowy zlecenia, dochód jest opodatkowany na zasadach ogólnych, co oznacza, że zastosowanie będzie miała skala podatkowa. Obecnie w przypadku skali podatkowej obowiązują dwa progi podatkowe – w przypadku pierwszego progu, stawka wynosi 17%, zaś w przypadku drugiego progu podatkowego, stawa wynosi 32%. Dokładne informacje na temat rodzajów opodatkowania oraz informacje na temat skali podatkowej znajdziesz w tym wpisie.

Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy wynagrodzenie brutto z zawartej umowy wynosi mniej niż 200 zł – w tym przypadku, należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, który wynosi 17%. Podatek ten pobiera się od przychodu bez odliczenia kosztów jego uzyskania!

Uwaga na wyjątki! Podatek zryczałtowany nie będzie miał zastosowania w przypadku gdy wynagrodzenie ustalone jest stawką godzinową lub za wykonaną jednostkę. Nie będzie miał on również zastosowania w przypadku umowy zawieranej przez pracodawcę z pracownikiem.

Bardzo ważną kwestią jest zwolnienie z PIT. Jest to ulga zwalniająca z podatku dochodowego osoby, które nie przekroczyły 26 roku życia! Aby uzyskać zwolnienie, nie jest wymagane składanie żadnego oświadczenia – zwolnienie to jest naliczane automatycznie.

W przypadku umów zlecenia i umowy o dzieło, należy pamiętać również o odliczeniu kosztów uzyskania przychodu. Co do zasady, wynoszą one 20%. Jednakże w przypadku umowy, w której następuje przeniesienie praw autorskich, zleceniobiorca ma prawo naliczyć 50% kosztów uzyskania przychodu! Z tego powodu, bardzo ważne jest aby w umowie, w której będzie miało zastosowanie przeniesienie praw autorskich, zawrzeć odpowiedni zapis!

Czy muszę opłacić składki ZUS w przypadku umowy o dzieło i umowy zlecenie?

W przypadku zawarcia umowy zlecenia, konieczne jest również opłacenie składek ZUS. Kwestia ta jest zależna również od posiadania innych tytułów do ubezpieczenia – na przykład posiadania statusu studenta lub ucznia – do 26 roku życia, prowadzenia własnej działalności gospodarczej, czy zatrudnienia na umowę o pracę. W powyższych sytuacjach, przysługują pewne zwolnienia od opłacania składek ZUS, jednak są one obwarowane pewnymi obostrzeniami, które należy mieć na uwadze!

Odmienna sytuacja ma miejsce w przypadku umowy o dzieło. W przypadku zawartej umowy o dzieło nie ma obowiązku odprowadzania składek ZUS. Jednakże, od 1 stycznia 2021 roku, płatnik składek lub zlecający dzieło, ma obowiązek zgłosić zawarcie umowy o dzieło do Zakładu Ubezpieczeń Zdrowotnych. Obowiązek ten nie będzie dotyczył umów o dzieło:

  • które są zawierane pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem;
  • które są wykonywane na rzecz własnego pracodawcy, ale zawarte z innym podmiotem;
  • które są zawarte z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą na wykonanie przez nie usług, które wchodzą w zakres prowadzonej działalności.

Zgłoszenia należy dokonać w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy! Można go dokonać elektronicznie, poprzez Platformę Usług Elektronicznych ZUS.

To już wszystko!

Na dziś to tyle! Mam nadzieję, że ten wpis pozwolił nieco rozjaśnić różnice i najważniejsze elementy zarówno umowy o dzieło jak i umowy zlecenia! Ogólne informacje na temat elementów, które muszą znaleźć się w każdej umowie oraz podstawową charakterystykę umów znajdziesz w tym wpisie, do którego lektury serdecznie zapraszam. A już niedługo pojawi się wpis dotyczący możliwości wypowiedzenia umowy, jak również wpis dotyczący rękojmi za wady, gwarancji oraz reklamacji zakupionej rzeczy używanej.

Zapraszam również do obserwowania naszego Instagrama, gdzie znajdziesz dodatkowe treści na temat prawnych aspektów prowadzenia firmy, pokazane w przystępny sposób!

Photo by Kelly Sikkema on Unsplash

11 stycznia, 2021 1 Komentarz
FacebookEmail
Zmiany w prawie konsumenckim od 01.01.2021r.
BiznesBusinessDziałalność gospodarczaJednoosobowa działalność gospodarczaKonsumentPrawoPrawo konsumenckiePrzedsiębiorca

Zmiany w zakresie prawa konsumenckiego od 01.01.2021

Przez Adwokat Ewa Stawecka 21 grudnia, 2020
Napisane przez Adwokat Ewa Stawecka

Zmiany w zakresie prawa konsumenckiego od 1 stycznia 2021 r. – sprawdź czy Cię dotyczą!

Z poprzedniego artykułu o Prawach konsumenta w pigułce dowiedziałaś się podstawowych informacji na temat tego kim jest konsument, jakie mu przysługują prawa, a także w jaki sposób może ich dochodzić. Dziś natomiast chciałabym się skupić na zmianach jakie od 1 stycznia 2021 roku dotkną przedsiębiorców w zakresie obsługi kupujących. Z artykułu dowiesz się co powinnaś zrobić, aby jak najlepiej przygotować swoją firmę na nadchodzące zamiany. Zapraszam do lektury!

31.12.2020

Do końca grudnia bieżącego roku mamy jasną sytuację. W obrocie występują dwa rodzaje podmiotów przedsiębiorca i konsument. Jako przedsiębiorcy jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że jeśli osoba, kupująca nasz produkt prosi o fakturę i podaje numer NIP, kupuje ten produkt nie jako konsument, ale jako przedsiębiorca. Oznacza to, że nie przysługują mu żadne prawa np. związane z możliwością odstąpienia od umowy, takie jak przysługują konsumentowi.

Regulaminy sklepów w tym zakresie są skonstruowane w dużej większości na zasadzie przeciwieństw. Uprawnienia, które przysługują konsumentom, nie przysługują już przedsiębiorcom. Mamy jasną i klarowną sytuację. Niestety (lub “stety” – nie mnie to oceniać) nie będzie już tak prosto i wszyscy będziemy musieli się odnaleźć w nowej rzeczywistości.

01.01.2021

Co się zmieni? Otóż w obrocie zaczną funkcjonować de facto trzy rodzaje podmiotów.

  1. Konsument
  2. Przedsiębiorca
  3. Osoba fizyczna zawierająca umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością, ale nie mającą dla niej charakteru zawodowego (mówiąc w skrócie – przedsiębiorca na prawach konsumenta)

Musicie zapamietać, że tym nowym podmiotem jest przedsiębiorca na prawach konsumenta, a nie konsument na prawach przedsiębiorcy. Wciąż macie do czynienia z przedsiębiorcą, dlatego pamiętajcie żeby wystawić mu fakturę VAT!

Czy takiemu przedsiębiorcy na prawach konsumenta będą przysługiwały te same uprawnienia co konsumentowi?

NIE. (ale myślałyście, że będzie tak łatwo?:))

Przyjrzyjmy się zatem najważniejszym zagadnieniom.

Klauzule niedozwolone

Zgodnie ze zmianą art. 3855 w Kodeksie cywilnym (od 01.01.2021r.) przepisy dotyczące konsumenta tj. zagadnienia dotyczące niedozwolonych klauzul umownych będą również dotyczyły osób fizycznych zawierających umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością, ale nie mającą dla niej charakteru zawodowego. Pamiętaj koniecznie o przejrzeniu Twojego regulaminu sklepu pod tym kątem!

Rękojmia za wady

Wchodzące w życie zmiany będą również dotyczyły co do zasady kwestii rękojmi za wady rzeczy. Oznacza to, że sprzedawca będzie odpowiedzialny względem przedsiębiorcy na prawach konsumenta z tytułu wad rzeczy.

Prawo do odstąpienia od umowy

Przepisy dotyczące prawa do odstąpienia od umowy zawarte w rozdziale 4 Ustawy o prawach konsumenta będą również dotyczyły przedsiębiorcy na prawach konsumenta. W praktyce taki podmiot będzie mógł dokonać zwrotu zakupionej rzeczy (zakupionej poza lokalem przedsiębiorstwa tj. najprościej mówiąc przez Internet) w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania bez podawania przyczyny zwrotu.

Charakter zawodowy

Co to właściwie jest? Nie do końca wiadomo. Zgodnie z ustawą zmieniającą kluczowe w określeniu czy mamy do czynienia z kupującym będącym przedsiębiorcą czy też osobą fizyczną zawierającą umowę związaną z jej działalnością, ale nie mającą dla niej charakteru zawodowego, jest właśnie przesłanka charakteru zawodowego.

Ustalenie charakteru zawodowego ma odbywać się między innymi poprzez weryfikację kodów PKD danego kupującego wpisanych w CEiDG. Przyznam szerze, że wielu prawników ogarnęła w tym momencie konsternacja, bowiem przepis sobie… ale jak to zastosować w praktyce? Czy każdy sprzedawca będzie musiał przy każdej jednej tego typu sprzedaży przeglądać wpisy w CEiDG? O ile przy mikro sprzedaży może byłoby to do zrobienia, ale przy ogromnych sklepach wysyłających tysiące produktów? W kolejnym akapicie podpowiem Ci co ewentualnie możesz z tym zrobić, ale pamiętaj, że na chwilę obecną nie ma idealnych rozwiązań.

Przykład: Jeśli ja działająca jako przedsiębiorca świadcząca usługi prawnicze postanowię zakupić zestaw kodeksów – będzie to miało dla mnie charakter zawodowy. Jeśli natomiast postanowię kupić meble do kancelarii – takiego charakteru mieć to nie będzie (w mojej ocenie).

Przykład: Jeśli przedsiębiorca prowadzący własny sklep spożywczy kupi farby na remont lokalu, w którym prowadzi działalność – nie będzie to miało charakteru zawodowego. Jeśli natomiast takie farby kupowałby właściciel sklepu budowlanego – będzie to miało charakter zawodowy.

Co musisz zrobić, aby przygotwać się na nadchodzące zmiany?

Jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś to jest to już na prawdę ostatni dzwonek!

Po pierwsze powinnaś dokonać przeglądu funkcjonującego u Ciebie regulaminu sklepu pod kątem niedozwolonych klauzul umownych, prawa do odstąpienia od umowy, odpowiedzialności za wady czy też właściwości sądu.

Po drugie w mojej ocenie należałoby dokonać modyfikacji procesu sprzedażowego funkcjonującego w Twoim sklepie. Powinnaś zastanowić się w jaki sposób możesz zebrać dane dotyczące tego kim jest kupujący? Czy jest to przedsiębiorca, konsument czy też przedsiębiorca (osoba fizyczna), zawierająca z Tobą umowę związaną z jego działalnością gospodarczą, ale nie mającą dla niej charakteru zawodowego?

Niestety jak to z nowymi regulacjami bywa, brak jest wytycznych w jaki sposób konkretnie przedsiębiorcy mają to robić. Wielu prawników, w tym ja również, uważa, że takie zbieranie informacji może odbywać się na przykład za pomocą zaznaczania konkretnych checboxów, które pozwolą kupującemu wybrać w jakim charakterze dokonuje zakupu (ale nie jest to metoda nieobarczona żadnym ryzykiem). Nie wyobrażam sobie w praktyce sprawdzania przez przedsiębiorców każdego jednego kupującego w rejestrze CEiDG i określania przez niego czy rzecz kupiona przez daną osobę ma dla niej charakter zawodowy. Jest to w mojej ocenie z jednej strony absurdalne, z drugiej niewykonalne.

Pewniejszych informacji możemy się dopiero spodziewać po wejściu w życie przepisów i… pierwszych sporów na tym tle. Dopóki nie będziemy mieli jakiejś ugruntowanej linii orzeczniczej i konkretnych wytycznych z UOKiK, dopóty rozważania te przypominają wróżenie z fusów. Jeśli cofniemy się trochę w czasie, podobnie było z RODO.

Mówiąc kolokwialnie – pożyjemy, zobaczymy.

Photo by Bianca Lucas on Unsplash.

21 grudnia, 2020 0 Komentarz
FacebookEmail
Formy opodatkowania działalności gospodarczej
Działalność gospodarczaJednoosobowa działalność gospodarczaPodatkiPrawoPrzedsiębiorca

Formy opodatkowania działalności gospodarczej

Przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko 14 grudnia, 2020
Napisane przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko

Rozpoczynając działalność jedną z pierwszych decyzji jakie musisz podjąć jest wybór formy opodatkowania. Jest to temat, który dla wielu wydaje się skomplikowany, a już na pewno nudny, co sprawia, że pojawia się problem przy podjęciu tej decyzji. Dla przeciętnej osoby, nawet takiej, która zamierza prowadzić swoją działalność, podatki są tematem o którym wiemy niewiele – w końcu nie uczą nas o tym w szkole, a jak jesteśmy zatrudnione na etacie to niewiele nas to interesuje.

Wybór odpowiedniej formy opodatkowania jest niezwykle rozległą i skomplikowaną kwestią, w związku z czym, w tym wpisie przedstawię ogólne informacje na temat każdego rodzaju opodatkowania, jednak decydując się na którąkolwiek formę, polecam zgłębić temat, sprawdzając odpowiednie przepisy lub kontaktując się z księgowym. 

Informacje podstawowe

W każdej działalności gospodarczej konieczne jest płacenie podatku dochodowego  – dzieli się on na podatek dochodowy od osób fizycznych i  podatek dochodowy od osób prawnych.  

Co do zasady, podatek od osób prawnych – czyli CIT, jest płacony przez osoby prawne oraz spółki kapitałowe w organizacji.  Osoby prawne to m.in. spółki kapitałowe (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna), spółdzielnie, banki, fundacje oraz stowarzyszenia. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku od osób prawnych (dalej: CIT) stawka podatku CIT wynosi 19% podstawy opodatkowania lub 9% w przypadku tzw. małych podatników.

Podatek dochodowy od osób prawnych będzie Cię dotyczył przede wszystkim, jeśli zdecydujesz się na prowadzenie działalności w formie spółki kapitałowej.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mają do wyboru znacznie szerszy zakres form opodatkowania.

Podatek dochodowy według skali podatkowej

W przypadku wyboru tej formy opodatkowania, podatek jest płatny od dochodu – czyli od przychodu, który jest pomniejszony o poniesione koszty uzyskania przychodu. Na przychód składają się wszystkie wartości pieniężne, które zostały uzyskane przez sprzedaż towarów i usług, jak również wartości niepieniężne, które są według prawa uznawane jako przychód z działalności.

Kosztami uzyskania przychodu są zaś wszelkie poniesione koszty związane z prowadzoną działalnością – takie jak wynajem lokalu, zakup potrzebnego towaru oraz sprzętu, wypłata wynagrodzenia dla pracowników – jednym słowem, wszystkie koszty które musisz ponieść w związku z prowadzoną działalnością. 

W przypadku tej formy opodatkowania, podstawą do obliczenia podatku jest różnica pomiędzy przychodem, a kosztami jego uzyskania – a więc dochód. 

Podatek w skali podatkowej jest również nazywany podatkiem progresywnym, z uwagi na fakt, iż stawka podatku wzrasta wraz z uzyskiwaniem coraz większych przychodów. Aktualnie, skala podatkowa w pierwszym progu – a więc gdy podstawa obliczenia podatku (dochód) jest niższa niż 85 528 zł – wynosi 17%, zaś po przekroczeniu kwoty 85 528 zł znajdziesz się na drugim progu skali podatkowej i w tym przypadku podatek wynosi 32 %. Co ważne, pod stawkę 32% podlega wyłącznie nadwyżka ponad kwotę graniczną przy danym progu podatkowym.

Przykład: gdy twój dochód wyniesie 85 600 zł, zapłacisz podatek w wysokości 17% od kwoty 85 528zł, oraz podatek w wysokości 32% od kwoty 72 zł. 

Przy wyborze tej formy opodatkowania pojawia się kwota wolna od podatku – w przypadku gdy w danym roku podatkowym, nie przekroczysz tej kwoty nie zapłacisz żadnego podatku. Kwota ta jest wyliczana na podstawie skomplikowanych obliczeń, które są zależne od wielu czynników – jako, że mamy jeszcze sporo do omówienia, ta kwestia nie będzie w tym wpisie szerzej poruszana.

Podatek liniowy

Z jednej strony, jest to znacznie prostsza forma opodatkowania, gdyż niezależnie od dochodów stawka podatku wynosi 19%. Nie występuje w tym przypadku również kwota wolna od podatku, jak ma to miejsce przy podatku według skali podatkowej. Jeśli zdecydujesz się na wybór podatku liniowego, nie masz możliwości odliczenia większości ulg podatkowych, tak jak ma to miejsce w przypadku podatku progresywnego.

Od razu widoczne jest, że stawka w podatku liniowym jest aż o 2% wyższa niż ma to miejsce w przypadku podatku progresywnego, co może się wydawać, iż ten wybór jest mniej korzystny. Jednakże, w przypadku gdy przewidujesz, że działalność już w pierwszym roku będzie przynosić znaczne dochody, w taki sposób, że zostanie przekroczony pierwszy próg podatkowy podatku progresywnego, to znacznie bardziej opłacalne jest wybranie podatku liniowego. 

Formę opodatkowania można zmienić w kolejnym roku podatkowym – z tego względu, zazwyczaj przy rozpoczynaniu działalności bardziej opłacalnym wyborem jest podatek według skali podatkowej, a gdy będziesz zbliżać się do drugiego progu podatkowego, który zwiększa podstawę opodatkowania z 17% na 32%, najlepszą opcją będzie przejście na podatek liniowy.

Zarówno w przypadku podatku progresywnego jak i podatku liniowego, będziesz zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

W przypadku wyboru tej formy opodatkowania, podstawą opodatkowania jest przychód. Aby móc skorzystać z tej formy opodatkowania, musisz spełnić szereg wymogów, które zostały wskazane w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym). Już na wstępie wskazać należy, że z tej formy opodatkowania mogą skorzystać jedynie osoby fizyczne, prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz spółki jawne i spółki cywilne, prowadzone wyłącznie przez osoby fizyczne. 

Kolejny wymóg wskazany w ustawie to możliwość skorzystania z tej formy opodatkowania jedynie w przypadku gdy w poprzednim roku podatkowym podatnik nie przekroczył 250 000 euro przychodu z działalności wykonywanej samodzielnie lub w formie spółki, w której suma przychodów wspólników nie przekroczyła 250 000 euro.

Ta forma opodatkowania jest dozwolona jedynie w wybranych formach działalności, dlatego zanim się na nią zdecydujesz koniecznie sprawdź w ustawie czy akurat twoja działalność spełnia wszystkie wymogi.

Stawki podatku w tej opcji opodatkowania są bardzo zróżnicowane i wynoszą od 20% w przypadku wolnych zawodów, do 2% w przypadku działalności wskazanych w ustawie – zostały one szczegółowo wymienione wraz z rodzajem działalności której dotyczą w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zaletą tej formy opodatkowania jest ułatwiony sposób rozliczeń z urzędem skarbowym, gdyż nie musisz prowadzić podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a jedynie ewidencję przychodów i środków trwałych – jeśli jednak jesteś podatnikiem VAT będziesz musiała prowadzić ewidencję sprzedaży i zakupu VAT.

Największą wadą takiego opodatkowania, jest konieczność płacenia podatku od przychodu, zamiast od dochodu, jak to ma miejsce w przypadku podatku liniowego oraz progresywnego. Oznacza to, że nie ma możliwości aby odliczyć poniesione koszty, co może powodować, iż podatek który zapłacisz będzie znacznie wyższy, niż w przypadku pozostałych opcji.

Karta podatkowa

Ze wszystkich wskazanych powyżej opcji, ta jest zdecydowanie najprostsza, jednakże może z niej skorzystać jedynie wąskie grono podatników. 

Z karty podatkowej możesz skorzystać jedynie jeśli prowadzisz jedną z poniżej wymienionych działalności:

  • usługową lub wytwórczo-usługową, 
  • usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% 
  • usługową w zakresie handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi, z wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem;
  • gastronomiczną – jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% 
  • w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu 
  • w zakresie usług rozrywkowych 
  • w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% 
  • w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego 
  • w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu przez lekarzy weterynarii usług weterynaryjnych, w tym również sprzedaż preparatów weterynaryjnych 
  • w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi 
  • w zakresie usług edukacyjnych, polegającą na udzielaniu lekcji na godziny

– w warunkach określonych w tabeli, która stanowi załącznik do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W przeciwieństwie do pozostałych form opodatkowania, w tym przypadku kwota podatku nie jest zależna ani od przychodu ani od dochodu, bowiem kwota podatku jest uzależniona od rodzaju działalności, ilości zatrudnionych pracowników oraz liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność. Każdorazowo kwota tego podatku jest ustalana przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Jako zaletę tego podatku należy wskazać brak konieczności prowadzenia księgowości, a jedynie obowiązek prowadzenia kart wynagrodzeń pracowników i tak jak w przypadku podatku ryczałtowego – jeśli jesteś podatnikiem VAT, będziesz musiała prowadzić również ewidencję zakupu i sprzedaży VAT. Jednakże, decydując się na taką formę opodatkowania, będziesz musiała w każdym miesiącu zapłacić kwotę podatku, nawet jeśli w danym miesiącu nie uzyskasz żadnego przychodu, co sprawia, iż nie jest to całkowicie opłacalny wybór.

Podsumowanie

Powyższy wpis przedstawia jedynie w sposób ogólny rodzaje form opodatkowania, które możesz wybrać rozpoczynając działalność gospodarczą. Temat ten jest niezwykle skomplikowany i nie jesteśmy w stanie tutaj go wyczerpać. 

Posiadając już tak ogólną wiedzę, możesz wybrać, która z form opodatkowania będzie korzystna dla twojej działalności oraz sprawdzić które z nich są dostępne przy danym rodzaju prowadzonej działalności. Na początku prowadzenia działalności wybór ten jest nieco łatwiejszy, jednak z czasem, gdy zaczniesz uzyskiwać większe przychody, warto skontaktować się z biurem rachunkowy bądź doradcą podatkowym, który rozwieje twoje wątpliwości i pomoże dobrać optymalną formę opodatkowania.

Wiemy, że podatki nie są najłatwiejszym i najprzyjemniejszym tematem, jednakże prowadząc działalność warto znać chociaż podstawy wszelkich formalności którymi musisz się zająć, a resztę oddać w ręce specjalistów, którzy są ekspertami w temacie – pozwoli to zaoszczędzić nie tylko czas i nerwy, ale w szerszej perspektywie również pieniądze!

Photo by Kelly Sikkema on Unsplash

14 grudnia, 2020 2 komentarze
FacebookEmail
BiznesDziałalność gospodarczaJednoosobowa działalność gospodarczaPrawo

Jednoosobowa działalność gospodarcza. Co musisz zrobić żeby zacząć prowadzić firmę?

Przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko 25 listopada, 2020
Napisane przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko

Większość osób, które chcą otworzyć swoją pierwszą firmę, decyduje się na założenie jednoosobowej działalności gospodarczej. Na etapie zakładania pierwszego biznesu, zazwyczaj nie mamy ani dużego kapitału ani potencjalnych wspólników, aby zakładać spółkę (o prowadzeniu działalności gospodarczej w formie spółek dowiesz się między innymi z tego wpisu). Dlatego, jeśli decydujesz się założyć firmę, a nie masz wspólników, najlepszym i najbardziej oczywistym wyborem jest otworzenie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Co kryje się pod pojęciem – jednoosobowa działalność gospodarcza?

Została ona zdefiniowana w ustawie Prawo przedsiębiorców. Nie będę Cię ani zanudzać jej definicją, ani przywoływaniem przepisów, ponieważ na niewiele Ci się to przyda. Wskażę jednak, jej najważniejsze cechy dla lepszego i pełniejszego zrozumienia tematu. 

Jednoosobowa działalność gospodarcza powinna być:

  • prowadzona w celu zarobkowym, czyli należy prowadzić ją w celu zarobienia pieniędzy, a nie hobbystycznie, chociaż jedno nie wyklucza drugiego ☺, 
  • wykonywana w sposób ciągły, a więc nie tylko dla jednorazowego wydarzenia czy jednorazowej sprzedaży produktu,
  • prowadzona we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Oznacza to, że Twoja firma będzie zarządzana przez Ciebie, a nie przez podmiot zewnętrzny oraz to Ty ponosisz za nią pełną odpowiedzialność. Jest to bardzo ważne, ponieważ ponosisz ryzyko zarówno prawne jak i majątkowe, a więc odpowiadasz całym swoim majątkiem za długi Twojej firmy. 

Praktyczny TIP

W praktyce – w przypadku, gdy poprzez prowadzenie swojego biznesu wpadniesz w długi, wierzyciel będzie mógł ściągnąć należną mu kwotę z całego Twojego majątku. Prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej ma wady jak i zalety. Zaletą jest fakt, iż nie musisz posiadać kapitału, aby zainwestować go w firmę, w przeciwieństwie do na przykład spółki, a wadą – brak rozdzielenia majątku Twojego i Twojej firmy. Oczywiście zarobki Twojej firmy będą zazwyczaj przechowywane na osobnym koncie firmowym, ale nie zmienia to charakteru Twojej odpowiedzialności. 

Co to jest nazwa firmy?*

Wracając do cech jednoosobowej działalności gospodarczej wskazać należy, iż w nazwie – czyli firmie*, zawsze będzie zawarte Twoje imię i nazwisko. Możesz do tego dobrać oczywiście własne, abstrakcyjne określenie lub wskazanie charakteru Twojej działalności – na przykład określenie, że jest to wydawnictwo, kancelaria prawna czy gabinet psychologiczny. 

Przykład: Jan Kowalski prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Jan Kowalski Aurum Kancelaria Prawna. 

Rejestracja w CEiDG

Istnienie jednoosobowej działalności gospodarczej zależy jednak od jej zarejestrowania w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, w skrócie CEiDG. Rejestracja jest darmowa i banalnie prosta – możesz jej dokonać nawet nie wychodząc z domu przez Internet – poprzez profil ePUAP lub autoryzację rejestracji w urzędzie miasta lub gminy. Jeśli nie chcesz tego robić przez Internet, działalność możesz zarejestrować również w urzędzie miasta lub gminy, jedyne co jest konieczne, to wypełnienie formularza CEiDG-1. 

NIP oraz REGON

Kolejnym koniecznym etapem założenia jednoosobowej działalności gospodarczej jest uzyskanie numeru Identyfikacji Podatkowej – czyli NIP oraz numeru REGON. Oba te numery są konieczne i identyfikują Twoją działalność. Numer NIP jest potrzebny do celów podatkowych oraz do identyfikacji Twojej firmy – zarówno w umowach pomiędzy Twoją firmą, a kontrahentami, a także chociażby do szeroko rozumianych celów prawnych, np. oznaczenia w pozwie. Numer NIP oraz numer REGON są automatycznie nadawane wraz z zarejestrowaniem działalności w CEiDG. Co ważne – jeśli już z jakichś powodów posiadasz numer NIP, nie zostaje on zmieniony przy założeniu działalności gospodarczej. 

Jak z każdej innej działalności, dochód, który uzyskasz podlega opodatkowaniu – o tym jaki sposób opodatkowania wybrać, dowiesz się niebawem z naszego kolejnego wpisu!

ZUS

Poza podatkiem, w przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej będziesz musiała opłacać składki ZUS – dobra wiadomość jest taka, że na początku swojej działalności, zanim zaczniesz osiągać znaczne dochody możesz korzystać z wielu ulg (o tym kto i kiedy może skorzystać z preferencyjnych składek ZUS – już niebawem). 

Należy również pamiętać o odpowiednich regulacjach dotyczących koncesji, licencji oraz osobnych przepisach dla regulowanych działalności gospodarczych – jednak są to wyjątkowe sytuacje, o których tutaj nie będziemy się rozpisywać.

Podsumowanie

Podsumowując – założenie jednoosobowej działalności gospodarczej formalnie wydaje się być dość proste – jednak w praktyce pojawią się takie problemy jak wybór formy opodatkowania czy zawiłości związane z płaceniem składek ZUS i możliwością korzystania z ulg, dlatego lepiej wcześniej się dobrze do tego przygotować.

Jeśli miałabym w najprostszy sposób wytłumaczyć, czym jest jednoosobowa działalność gospodarcza to powiedziałabym, że to po prostu TY. Nie jest to żaden abstrakcyjny podmiot, za którym można się „schować”, to po prostu biznes, który prowadzisz we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Odwołując się do przywołanego powyżej przykładu, Twoja firma to nie Aurum Kancelaria Prawna, tylko Jan Kowalski Aurum Kancelaria Prawna. 

Co u nas znajdziesz?

Na naszym blogu będą się regularnie pojawiać wpisy, które ułatwią Ci podjęcie decyzji na jaki rodzaj działalności się zdecydować oraz jakie kroki podjąć dalej, kiedy już mamy w miarę opracowany plan, ale pojawią się po drodze przeszkody. 

Będziemy Wam dostarczać wiedzę w sposób zorganizowany i przystępny do opanowania, bo wiemy, że dla laika czytanie przepisów prawnych – mimo, iż w teorii powinny być zrozumiałe dla przeciętnej osoby, często nastręcza trudności!

Zapraszamy również na nasz Instagram @prawniczki_dla_kobiet, gdzie po każdym wpisie pojawiają się uzupełniające informacje oraz quizy na Instastories, które pomogą uporządkować wiedzę oraz określić co jeszcze nie jest do końca jasne – tam również dodamy odpowiedzi na Wasze pytania!

__________________________

Dla dociekliwych 🙂

*Mały disclaimer dla dociekliwych. W polskim prawie, a konkretnie w Kodeksie cywilnym zostało wskazane, iż firma = nazwa, to znaczy firma = Twoje imię i nazwisko. Zobrazuję to na przykładzie. 

Przykład: Andrzej Kowalski prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (a nie pod nazwą jak się potocznie mówi) Andrzej Kowalski Kancelaria Prawna. W artykule posługujemy się potocznym rozumieniem tych dwóch słów, dla lepszego zrozumienia tematu. 

Photo by Ian Schneider on Unsplash

25 listopada, 2020 0 Komentarz
FacebookEmail
Formy prowadzenia działalności gospodarczej
PrawoDziałalność gospodarcza

Formy prowadzenia działalności gospodarczej

Przez Adwokat Ewa Stawecka 12 listopada, 2020
Napisane przez Adwokat Ewa Stawecka

W poprzednim wpisie Kinga przybliżyła Ci prowadzenie działalności w formie nierejestrowanej, z której możesz skorzystać tylko w określonych sytuacjach. Jeśli chcesz się dowiedzieć w jakich, a ominęłaś poprzedni wpis, gorąco Cię zachęcam do zapoznania się z nim. Tutaj masz link. 

Wybór formy prowadzenia działalności gospodarczej jest jednym z ważniejszych biznesowych wyborów. Zanim jednak przejdziemy do bliższego omawiania konkretnych form pozwól, że scharakteryzuję Ci pokrótce jakie opcje masz do wyboru. 

Prowadzenie działalności gospodarczej może przybrać następujące formy:

  1. jednoosobowa działalność gospodarcza osoby fizycznej, 
  2. *fundacja,
  3. *stowarzyszenie,
  4. umowa spółki cywilnej,
  5. spółki osobowe:
    1. spółka jawna,
    2. spółka partnerska,
    3. spółka komandytowa,
    4. spółka komandytowo-akcyjna,
  6. spółki kapitałowe:
    1. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,
    2. spółka akcyjna.

Jednoosobowa działalność gospodarcza osoby fizycznej 

Jednoosobowa działalność gospodarcza (dalej: j.d.g.) jest stosunkowo najczęściej wybieraną formą przez przedsiębiorców. Jej zaletami są chociażby brak wymagań kapitałowych na start (chodzi mi o brak wymogu prawnego, to czy mamy środki na np. wytworzenie czy też zakup towarów to już zupełnie inna historia), czy też brak konieczności posiadania wspólników. Wadą jest chociażby to, że Twój majątek firmowy i Twój majątek osobisty to… jeden majątek. Oznacza to, że długi Twojej firmy są po prostu Twoimi długami, a wierzyciele mogą również żądać ściągnięcia wierzytelności z Twojego majątku osobistego. Żeby prowadzić j.d.g. wystarczy zarejestrować się w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG). 

Bardziej szczegółowo o jednoosobowej działalności gospodarczej przeczytasz już w kolejnym wpisie! 

*Fundacja

Fundacja i stowarzyszenie nie są typowymi formami prowadzenia działalności gospodarczej, dlatego na liście powyżej oznaczyłam je z gwiazdką. Dlaczego? Dlatego, że prowadzenie przez nie działalności gospodarczej dzieje się niejako dodatkowo. Już tłumaczę o co chodzi. 

Podstawową aktywnością fundacji jest prowadzenie jej działalności statutowej. Jeśli statut nie przewiduje prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej to taka działalność nie będzie możliwa bez stosownej zmiany statutu (por. wyrok WSA w Warszawie 15.11.2012 VI SA/Wa 2231/11).  

Jeśli działalność gospodarcza ma być prowadzona w ramach fundacji to wartość środków majątkowych na nią przeznaczonych nie może być niższa niż 1000 zł. Aby fundacja działała w sposób legalny niezbędne jest jej zarejestrowanie w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: KRS). 

*Stowarzyszenie

Podobnie jak ma to miejsce przy fundacji, stowarzyszenie może również prowadzić działalność gospodarczą, z tym zastrzeżeniem, że dochód z prowadzenia takiej działalności służy realizacji celów statutowych stowarzyszenia i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. 

Stowarzyszenie również podlega obowiązkowemu wpisowi do KRS.  

Umowa spółki cywilnej

Bardzo często spotykam się ze stwierdzeniem, iż spółka cywilna to taka inna spółka tylko uregulowana w Kodeksie cywilnym a nie w Kodeksie spółek handlowych. Błąd! Pierwsza i najważniejsza rzecz, którą powinnaś zapamiętać to to, że spółka cywilna nie jest… spółką i nie posiada osobowości prawnej! Spółka cywilna to inaczej umowa! 

W takiej właśnie umowie wspólnicy określają, iż razem będą dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego np. poprzez wniesienie wkładów. Aby do zawarcia umowy spółki cywilnej mogło w ogóle dojść potrzebnych jest co najmniej dwóch wspólników, którymi mogą być osoby fizyczne (obydwie takie osoby muszą być wpisane do CEiDG! Krótko mówiąc obydwie muszą prowadzić działalność gospodarczą), osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, ale posiadające zdolność prawną np. spółka jawna. 

Spółka jawna

Definicja spółki jawnej jest bardzo lakoniczna, bowiem spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Co to właściwie w praktyce oznacza? Ujmując najprościej spółka jawna nie różni się wiele od spółki cywilnej (która jest umową! Pamiętaj ☺), prócz tego, że działa pod własną firmą (mówiąc potocznie nazwą) i ma zdolność prawną, której spółka cywilna nie posiada. 

Wspólnikami spółki jawnej mogą być zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne. Co do zasady wszyscy wspólnicy są uprawnieni do prowadzenia spraw spółki, co rodzi potencjalny problem bowiem co do zasady decyzje podejmowane przez wspólników są podejmowane jednomyślnie. Niestety w przypadku pojawienia się konfliktu pomiędzy wspólnikami, podobnie jak w przypadku spółki cywilnej, może to doprowadzić do paraliżu działalności spółki. Co więcej, każdy ze wspólników spółki odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. 

Spółka partnerska 

Spółka partnerska należy również do spółek osobowych z tym, że nie jest to spółka, którą może zawiązać każdy. Już tłumaczę, dlaczego. Spółkę partnerską mogą utworzyć wspólnicy (partnerzy) w celu wykonywania wolnego zawodu. Katalog wolnych zawodów jest enumeratywnie wskazany w art. 88 Kodeksu spółek handlowych. Dla przykładu powiem Ci, że taką spółkę mogą założyć adwokaci, radcowie prawni, architekci, lekarze, pielęgniarki czy też księgowi. Sama więc rozumiesz, że nie jest to forma prowadzenia działalności gospodarczej uniwersalna, bowiem nie jest dostępna dla każdego. 

Spółka komandytowa 

Spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczeń (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Przekładając „z polskiego na nasze”, spółka komandytowa jest korzystnym rozwiązaniem dla osób, które mają dobry pomysł na biznes, ale nie dysponują odpowiednim kapitałem i w związku z tym poszukują osoby, która zostanie ich inwestorem. Osoba z pomysłem staje się komplementariuszem, który prowadzi sprawy spółki i odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki, natomiast inwestor zostaje komandytariuszem i odpowiada za zobowiązania spółki tylko do wysokości sumy komandytowej. 

Spółka komandytowo-akcyjna

Spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Podobnie jak w przypadku spółki komandytowej, komplementariusz prowadzi wszystkie sprawy spółki (czyli jest osobą z pomysłem ☺), a także odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, natomiast akcjonariusz jest jedynie inwestorem, który wnosi do spółki kapitał i otrzymuje w zamian akcje spółki. 

Założenie tego rodzaju działalności gospodarczej wymaga zgromadzenia kapitału zakładowego w wysokości co najmniej 50.000 złotych już na start, aby zarejestrowanie takiej działalności gospodarczej było w ogóle możliwe. . 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest jedną z dwóch spółek kapitałowych. Co do zasady wspólnicy sp. z o.o. nie odpowiadają za zobowiązania spółki, a limit odpowiedzialności spółki za jej zobowiązania wyznacza wysokość jej kapitału zakładowego, który powinien wynosić co najmniej 5000 złotych. Jest to więc jedna z częściej wybieranych form prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być założona przez osoby fizyczne lub osoby prawne w każdym dopuszczalnym przez prawo celu. 

Zagadnienia dotyczące spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymagałyby szerszej analizy, na którą w niniejszym artykule niestety nie ma miejsca. Jeśli byłybyście zainteresowane bliżej tą formą prowadzenia działalności gospodarczej koniecznie do nas napiszcie! 

Spółka akcyjna

Ostatnią formą prowadzenia działalności gospodarczej, którą możemy wybrać jest spółka akcyjna, druga ze spółek kapitałowych. Jest to niewątpliwie najbardziej zaawansowana forma prowadzenia działalności gospodarczej stąd na jej wybór mogą sobie pozwolić jedynie duże przedsiębiorstwa takie jak np. banki. Dla porządku jednak wskażę, iż spółkę akcyjną może zawiązać jedna albo więcej osób po spełnieniu szeregu przesłanek wskazanych w Kodeksie spółek handlowych, jak chociażby zgromadzenie minimalnego kapitału zakładowego w kwocie 100 000 złotych. 

_____________

Powyższa krótka charakterystyka każdej z dostępnych form prowadzenia działalności gospodarczej ma Ci dać jedynie ogólny obraz całej sytuacji. Jeśli jednak jakąś formą jesteś szczególnie zainteresowana i chciałabyś o niej przeczytać, koniecznie daj nam znać! Możesz to zrobić za pomocą wiadomości e-mail albo po prostu na Instagramie @prawniczki_dla_kobiet.  

Do zobaczenia wkrótce! 

Photo by Daniel Fazio on Unsplash

12 listopada, 2020 2 komentarze
FacebookEmail
Działalność nierejestrowaną
BiznesDziałalność gospodarczaDziałalność nierejestrowanaPrawo

Działalność nierejestrowana. Plusy i minusy.

Przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko 12 listopada, 2020
Napisane przez Aplikantka radcowska Kinga Tutko

Chcesz rozpocząć prowadzenie swojego biznesu – masz już pomysł na swoją markę, wymyśliłaś nazwę, a nawet logo, już oczyma wyobraźni widzisz swoją piękną stronę internetową, na której będziesz reklamować swoje usługi…? 

I zaczynają się schody. 

Na początku masz tylko tyle kapitału, żeby starczyło na pokrycie kosztów, a spodziewasz się, że w pierwszych miesiącach Twoja firma, pomimo, że będzie na pewno świetna, musi najpierw zostać zauważona przez innych, a więc zanim zacznie na siebie zarabiać będzie raczej generować koszty. A do tego z każdej strony słyszysz o formalnościach i kosztach – ZUS, podatki, załatwianie spraw urzędowych!

Dla niektórych na początek może to być za dużo lub może to być przeszkodą, żeby w ogóle zacząć – bo skąd wiesz, że Twój pomysł na pewno wypali? 

Jest na to rozwiązanie – działalność nierejestrowana. Jest to idealny sposób dla początkujących bizneswoman, na sprawdzenie czy akurat taki pomysł na biznes faktycznie jest tak dobry jak wydaje nam się to w naszej głowie. Przy działalności nierejestrowanej brak jest konieczności załatwiania formalności i płacenia składek ZUS – które, nie ukrywajmy, na początku drogi są nieco odstraszającym kosztem. 

Działalność nierejestrowana została wprowadzona do ustawy Prawo przedsiębiorców w 2018 roku, a więc stosunkowo niedawno.

Na czym to polega?

Działalność nierejestrowana polega na prowadzeniu działalności bez konieczności rejestracji w CEiDG (Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej) – w przeciwieństwie do jednoosobowej działalności gospodarczej (o której w kolejnym wpisie). Z takiej formy prowadzenia działalności mogą korzystać jedynie przedsiębiorcy, którzy ze swojej działalności w żadnym miesiącu nie posiadają przychodu większego niż 50% minimalnego wynagrodzenia oraz nie wykonywali działalności gospodarczej w przeciągu ostatnich 60 miesięcy. 

Co ważne, przez miesięczny przychód należy rozumieć kwoty należne, a więc również takie, które w rzeczywistości nie zostały zapłacone. Jak już sama nazwa wskazuje, działalności takiej nie trzeba nigdzie zgłaszać ani rejestrować, a więc na początek jest to świetna możliwość na sprawdzenie jak nasz biznes sobie poradzi. 

Koszty prowadzenia takiej działalności są również mniejsze niż koszty prowadzenia działalności rejestrowanej – w tym przypadku nie musimy opłacać składek ZUS. Jednakże, działalność ta nie jest zwolniona z podatku dochodowego – chociaż ta kwestia również jest ułatwiona. Nie ma konieczności odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek, tylko w rocznym zeznaniu podatkowym należy wypełnić odpowiednią kolumnę w formularzu PIT-36. 

Należy pamiętać, że nie można zastosować takiego rodzaju działalności w sytuacji, gdy prowadzenie danej działalności wymaga koncesji lub licencji. 

Kolejna ważna kwestia to kwestia rozliczeń z klientami i wystawianie faktur.

W przypadku świadczenia usług lub sprzedaży na rzecz osób fizycznych, należy sprawdzić czy dana działalność nie wymaga posiadania kasy fiskalnej i rejestrowania na niej transakcji. Osoby, które korzystają ze zwolnienia z posiadania kasy fiskalnej, uzyskane kwoty mogą rejestrować w ewidencji sprzedaży bezrachunkowej. W przypadku gdy będziesz czynnym podatnikiem VAT,  transakcje z firmami należy udokumentować wystawieniem faktury VAT. Co do zasady, w przypadku rozliczeń z osobami fizycznymi, które nie prowadzą działalności gospodarczej, nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT, poza wyraźną prośbą nabywcy. 

W świetle ustawy o VAT, działalność nierejestrowana jest uznawana za działalność gospodarczą, a co za tym idzie osoba fizyczna prowadząca działalność nierejestrowaną jest traktowana jako podatnik VAT. W związku z tym, należy rozważyć, czy podlegamy pod podmiotowe zwolnienie z VAT. Zgodnie z prawem, nawet w sytuacji, w której jesteśmy zwolnieni z płacenia podatku VAT, możemy dobrowolnie zrezygnować ze zwolnienia i zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. W tej sytuacji, należy rozważyć wszystkie za i przeciw takiego rozwiązania.

A co w sytuacji, w której zaczniesz zarabiać miesięcznie więcej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia? Po pierwsze – gratulacje! Oznacza to, że idziesz do przodu, a biznes się rozwija. Po drugie – począwszy od dnia, w którym została przekroczona wysokość przychodu pozwalającego na prowadzenie działalności nierejestrowanej, Twoja działalność staje się działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, powstaje obowiązek złożenia wniosku o wpis działalności do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEiDG) na złożenie, którego masz 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie.  

Warunki prowadzenia działalności nierejestrowanej – a więc wymóg nieprzekraczania przychodu miesięcznego o kwotę większą niż 50% minimalnego miesięcznego wynagrodzenia, są dość restrykcyjne i nie będą miały zastosowania do wszystkich działalności. Jednakże, jeśli Twój biznes jest niewielki i nie wiesz, czy to jest w ogóle to, czym chcesz się zajmować, ani czy uda Ci się znaleźć klientów, jest to dobre rozwiązanie, aby bez formalnego „wiązania się” spróbować działać. Jasne, nie jest to zbyt duża kwota – w momencie pisania tego wpisu, a więc w 2020 roku, minimalne wynagrodzenie wynosi 2600 zł brutto miesięcznie. Jednak, jeśli np. na początek nie będziesz pobierać za swoje produkty lub usługi dużych kwot, ponieważ dopiero się uczysz lub testujesz swoje produkty albo masz problem ze znalezieniem większej liczby klientów – to chociaż przez pierwsze miesiące zanim się rozwiniesz biznesowo możesz skorzystać z tej formy działania i oszczędzisz sobie załatwiania formalności, jak również pieniędzy. 

____________________________

Photo by Corinne Kutz on Unsplash

12 listopada, 2020 1 Komentarz
FacebookEmail

Najnowsze wpisy

  • Znak towarowy. Czy warto go rejestrować?
  • Kim jest twórca?
  • Utwór w prawie autorskim

Kategorie

  • Biznes (7)
  • Business (2)
  • Działalność gospodarcza (7)
  • Działalność nierejestrowana (1)
  • Jednoosobowa działalność gospodarcza (3)
  • Konkurs (2)
  • Konsument (3)
  • Podatki (2)
  • Prawo (18)
  • Prawo autorskie (1)
  • Prawo konsumenckie (1)
  • Przedsiębiorca (4)
  • Social media (2)
  • Umowy (2)

Przydatne linki

  • Strona główna
  • O nas
  • Kontakt
  • Blog
    • Prawo cywilne
    • Działalność gospodarcza
    • Prawo podatkowe
    • Prawo autorskie
    • E-Commerce
    • Biznes
  • Kancelaria
  • Polityka prywatności

Kontakt

E-mail:

kontakt@prawniczkidlakobiet.pl

Facebook Instagram

Zdjęcia na stronie autorstwa* Katarzyny Tutko i Michała Borcowskiego.

*O ile przy zdjęciu nie zostało wskazane inaczej.

Copy @2020 Ewa Stawecka Kinga Tutko - Wszelkie prawa zastrzeżone